Το χώμα του Ουρανού
Γεννάω παρελθόν
Ηχείο το στόμα μου
Σβησμένες φωνές
Φράσεις ραμμένες στα χείλια
Κουρέλια σκοτάδια ντύνω το φως
Κάποιες κλωστές θα ριζώσουν
Οι άλλοι θα τις κοιτάν εκστατικά
Σαν ποιηματάκια που ξεκόλλησαν από παλιά ημερολόγια
Σαν ορφανά χωριά που βούλιαξαν στον χάρτη
Μόνον εγώ πια κλαίω το παιχνίδι τους
Μια φορά απλώσαν τους χαρταετούς τους
Κι έμειναν για πάντα κάτω ψηλά
Στο χώμα του ουρανού
εκεί που γλεντούν αξημέρωτα
Τζιτζίκια αγέννητα
Οι ιστορίες της γιαγιάς μου.
Τι είναι όλο αυτό;
Αντιγράφουμε από την Ελευθεροτυπία της 9ης Απριλίου:
Ξεκινά σήμερα στην Κοζάνη το 2ο Φεστιβάλ Αφήγησης και Τεχνών του Λόγου, αφιερωμένο στους «Ήρωες και τις ηρωίδες» του έπους…
…Αφηγήσεις, παραστάσεις, ομιλίες, εκθέσεις, προβολές. Κάτοικοι και επισκέπτες της Κοζάνης ζουν στον ρυθμό του φεστιβάλ. Για τις επόμενες δέκα μέρες ολόκληρη η πόλη θα μεταμορφωθεί. Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της δεν θα ξέρουν τι να πρωτοδιαλέξουν ανάμεσα στο πλούσιο και πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνει: 21 παραστάσεις αφήγησης, εκ των οποίων οι 4 ειδικές, που απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό (παιδιά ειδικής αγωγής, ψυχικά ασθενείς κ.ά.), 2 παραστάσεις θεάτρου σκιών, 2 θεατρικά αναλόγια με πολυμέσα…
…Ένα διεθνές φεστιβάλ αφιερωμένο αποκλειστικά στην αφήγηση και τις τέχνες του λόγου ακούγεται εξειδικευμένο, ακόμα και για την Αθήνα. Πόσο μάλλον όταν γίνεται σε μια μικρή, επαρχιακή πόλη, όπως η Κοζάνη…
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ και ΕΔΩ
Μάλιστα! Αυτά στην Κοζάνη!
Μια επαρχιακή πόλη σαν τη δική μας.
Με τη διαφορά ότι η Κοζάνη είναι από τις άλλες πόλεις, από ‘κείνες που τολμούν.
(Όπως και η Καλαμάτα, η Δράμα, η Ολυμπία…)
Με φαντασία, μεράκι και γνώση (προπάντων), ακουμπάει πράγματα από τα παλιά, τα ζεσταίνει, τους δίνει νέα ζωή και τα χαρίζει στους Κοζανίτες.
Μπράβο!
Να πούμε ότι δεν ζηλεύουμε; Ψέματα θα πούμε!
Χ.Κουσουλός-Ντ.Ξύδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου