Είναι πρωτοφανής αυτή η παθητικότητα με την οποία οι σημερινοί Έλληνες αντιμετωπίζουν την επίθεση εναντίον μισθών, συντάξεων, εργασιακών σχέσεων αλλά και την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους.
Σε πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ (http://www.oecd.org/) για την χώρα μας υπάρχουν δύο σημεία που αξίζουν προσοχής.
Η έκθεση εξετάζει εάν οι απεργίες αποτελούν κίνδυνο για το καθεστώς χωρών όπου εφαρμόστηκαν τα μέτρα του ΔΝΤ.
Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία που επικαλείται η εν λόγω έκθεση, οι απεργίες δεν αποτελούν κίνδυνο αλλά οι διαδηλώσεις!
Η εξήγηση που δίνουν είναι ότι οι απεργίες δεν συσχετίζονται με μέτρα καταστολής.
Γίνονται όμως επικίνδυνες όταν αφήνουν ελεύθερο χρόνο για άλλες δραστηριότητες όπως για παράδειγμα μια απεργία εκπαιδευτικών όπου αφήνει χρόνο για μαθητικές διαδηλώσεις.
Το δεύτερο σημείο δίνει απάντηση στο ερώτημα αν η επαναστατικότητα ενός λαού σχετίζεται με το επίπεδο ανάπτυξής του.Αν δηλαδή ο υπερκαταναλωτισμός των Ελλήνων συντελεί στην μείωση της επαναστατικότητας αφού κατά μία έννοια τους έχει μαλθακοποιήσει.Η απάντηση της έκθεσης είναι εντυπωσιακή:
Η επαναστατικότητα ενός λαού δεν έχει σχέση με επίπεδο ανάπτυξής του.
Αν θεωρήσουμε σοβαρά τα συμπεράσματα της έκθεσης τότε πρέπει να ψάξουμε αλλού για τα αίτια.
Είναι η ένταση που προκαλεί η αγχώδης καθημερινότητα;
Είναι η κατανάλωση μεταλλαγμένων τροφίμων και συγκεκριμένων ουσιών όπως χημικά πρόσθετα σε light αναψυκτικά;
Είναι η ποσότητα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που μας βομβαρδίζει καθημερινά η χρήση του κινητού τηλεφώνου ή οι διάσπαρτες κεραίες κινητής τηλεφωνίας που σύμφωνα με μια θεωρία «ενεργοποιούν» τις ανωτέρω ουσίες (τρόφιμα);
Είναι ο διαρκής βομβαρδισμός άχρηστων πληροφοριών με την μορφή ειδήσεων κυρίως μέσω τηλεόρασης;
Είναι οι «χειροπέδες» που έχουν φορέσει οι τράπεζες στους πολίτες με κάρτες και δάνεια με αποτέλεσμα έχοντας ο καθένας το δικό του χρέος να κλείνεται στον εαυτόν του αδιαφορώντας για συλλογική δράση με άλλους συμπολίτες του με κοινά συμφέροντα;
Είναι ο συνδυασμός όλων των παραπάνω;
Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι από τον καναπέ πληκτρολογώντας ακατάπαυστα και γράφοντας «σεντόνια» στο διαδίκτυο, στα πλαίσια προσπάθειας ανάλυσης του φαινομένου και διαλόγου με άλλους χρήστες, μόνο επαναστατικότητα δεν είναι.
Εκείνο που είναι απολύτως βέβαιο είναι ότι ο κατά γενική ομολογία πιο ανυπότακτος λαός της Ευρώπης περιμένει παθητικά ένα θαύμα.
Για τους περισσότερους Έλληνες η στάση του λαού μας αποτελεί ένα αίνιγμα.
Εκείνοι που τρίβουν τα χέρια τους είναι οι μονίμως ατιμώρητοι καταχραστές του δημοσίου χρήματος.
Σωτηρόπουλος Σπύρος
Υπεύθυνος Ποιοτικού Εγέγχου στην Εταιρεία Fulgor
Υπεύθυνος Ποιοτικού Εγέγχου στην Εταιρεία Fulgor
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την Κίνηση Πολιτών
1 σχόλιο:
Αν ως ενεργοποίηση των πολιτών εννοούμε τις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις στους δρόμους αυτές πράγματι είναι συνέπεια της λαικής αγανάκτησης αλλά δεν παράγουν ένα χρήσιμο και χειροπιαστό αποτέλεσμα ούτε για τους ανέργους ούτε για όσους δεινοπαθούν λόγω της κρισης.....
Φαντάζομαι πως πρέπει να πάμε ένα βήμα παρακάτω. Δηλαδή, δεδομένης της κατάστασης, της κρίσης, του μνηνονίου κλπ, τι θα μπορούσε άραγε να κάνει ο Δήμος, η αιρετή περιφέρεια για να δημιουργήσει συνθήκες ευνοικές για την απασχήληση στην Κορινθία. Ας ξεκινήσουμε από αυτό.
Δημοσίευση σχολίου