Φτάνοντας στην πόλη μου την Κόρινθο, είχα όρεξη να πιώ έναν καφέ. Κατηφόρισα προς το κέντρο και τότε την είδα...
Ψηλή, όμορφη! Με τα μαλλιά της πιασμένα σ' έναν ανάλαφρο κότσο. Παρ' όλο το κρύο, δεν δίστασε ν' αφήσει γυμνά τα στήθη της! Δεν την είχα ξαναδεί στην Κόρινθο και σίγουρα είναι το τελευταίο μέρος που θα έψαχνα να τη βρω.
Αναρωτήθηκα τί ζητούσε εκεί. Μήπως πεινούσε ;Γιατί αν πεινούσε βρισκόταν στο σωστό σημείο. Στα δεξιά της, αλλά και πίσω της, είχε σουβλατζίδικα. Μήπως ήθελε να κάνει ανάληψη χρημάτων; Στ' αριστερά της ήταν η Εθνική Τράπεζα, μα η ώρα ήταν περασμένη και τα ταμεία είχαν κλείσει.
Πήγα να της μιλήσω ,την ξέρω πολλά χρόνια. Ήθελα να τη ρωτήσω ποιός την έστησε εκεί σαν να ήταν τιμωρία. Στοίχημα βάζω πως κάτω απ' τον μανδύα, το ένα της πόδι ήταν όρθιο όπως όταν μας τιμωρούσαν οι δάσκαλοι στο Δημοτικό.
Απ' την άλλη ,μού 'ρθε να της πω :''Εσύ μας έλειπες !''.Αλλά τί έφταιγε κι αυτή ; Άρoν άρoν την έβαλαν εκεί, χωρίς να προλάβει να το καταλάβει! Μου ήρθε στο μυαλό ο Βασίλης Λογοθετίδης στην ταινία ''Ένας Ήρως Με Παντούφλες'' και το άγαλμα του Στρατηγού Δεκαβάλα. Αχ, Ελλάδα, πόσο ακόμα μ' αυτό το βιολί ;Που προεκλογικά θυμήθηκαν να καπηλευτούν την Ιστορία και να στήσουν ένα έργο στο κέντρο της πόλης, εκεί που λίγο πριν υπήρχαν μπάζα και σκουπίδια;
Φυσικά μιλώ για την ανυπολόγιστου κάλλους Αφροδίτη της Μήλου. Που δέησε να γυρίσει στην Ελλάδα και η μοίρα την έριξε στην Κόρινθο. Πάντως αν θέλει να φύγει, μπορεί. Πίσω και δεξιά της, έχει δυο ταξιδιωτικά γραφεία και μπροστά κι αριστερά ,ακόμα ένα.
Μόλις την είδα, στενοχωρήθηκα, θύμωσα αλλά και γέλασα πολύ! Για το Θεό, ποιός το σκέφτηκε ;Άραγε, ποιός νόμισε πώς αυτό ήταν που θα ομόρφαινε την Κόρινθο ;Η Κόρινθος θα έπρεπε να είναι ήδη όμορφη για να την υποδεχθεί και να τη φιλοξενήσει. Και, δυστυχώς, δεν είναι. Ήταν! Καταφέραμε μέσα στα χρόνια να τη μετατρέψουμε από ένα πανέμορφο κέντρο, σε μια μεγάλη καφετέρια που βρίσκεται σε ένα μεγάλο πεζόδρομο. Είναι μεγάλο κρίμα για μας και για τη δόλια την Αφροδίτη! Τί θα λέει βλέποντας μπροστά της τα ταξί; Και γιατί αυτή; Ας βάζαμε τη Λαΐδα που ήταν κι απ' την Κόρινθο. Και σήμερα η ιστορία της εταίρας ταιριάζει με το τοπίο. Συνδυάζει το κλασσικό με το μοντέρνο !Εδώ την κάναμε κινηματογράφο και ζαχαροπλαστείο, στο άγαλμα θα κολλήσουμε;
Είναι δύσκολο να αντιληφθούμε την τόση κακογουστιά γιατί δε μας αφήνει το έργο του Αγησάνδρου (που θα τρίζουν τα κόκαλα του).Η Αφροδίτη, ακόμα και γύψινη τοποθετημένη σ' έναν άμορφο όγκο γρανίτη-άλλο και τούτο-παραμένει αντίγραφο ενός γλυπτού της ελληνιστικής εποχής που δεν χρειάζεται περεταίρω αναλύσεις. Την έχουμε όλοι προσκυνήσει ανά τους αιώνες, για τους λόγους του ο καθένας. Ελπίζω, κατηφορίζοντας προς τη θάλασσα, να μην πέσω σε κανέναν Ποσειδώνα δίπλα στην Πυροσβεστική! Ούτε στα Περιβολάκια, σε κανέναν Ερμή δίπλα στο Ταχυδρομείο !Το λέω γιατί έπεσε το μάτι μου στον Ηρακλή και το λιοντάρι του έξω απ' το Λαογραφικό Μουσείο. Μουσείο γίναμε! Είναι κι ο Πήγασος παρακάτω...Ξέρω 'γω ;Όλα γίνονται!
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω πως η Αφροδίτη μας ξέρει περισσότερα χρόνια απ' όσα τη γνωρίζουμε εμείς. Είναι η ιστορία μας. Για το Θεό, λύστε την κι αυτή σίγουρα θα τρέξει να κρυφτεί!
Εν πάσει περιπτώσει, αν ήταν να πάει κάπου, θα γυρνούσε στη Μήλο!
Χρυσομαλλίδου Μαγδαληνή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου