Ηθικό δεν είναι, νόμιμο είναι; Το στρατόπεδο, οι νόμοι και οι μπίζνες.

 

 

 

Μέχρι σήμερα παραμένει δημόσια αδιευκρίνιστο το νομικό καθεστώς που διέπει την μετατροπή του στρατοπέδου Κορίνθου, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών. Εάν αυτό γίνεται σύμφωνα με τον νόμο 3907/2011 (ΦΕΚ 19, Αρ. Φ. 7/26-1-2011) (ΕΔΩ), και τον Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας Περιφερειακών Υπηρεσιών Πρώτης Υποδοχής (ΦΕΚ 3599/26-1-2012) που ακολούθησε, τότε μια σειρά προϋποθέσεις του νόμου δεν εξασφαλίζονται, μεταξύ των οποίων και η βασική του άρθρου 8, παρ. 14 στο οποίο αναφέρεται «Για τις ανάγκες εγκατάστασης των ΚΕ.Π.Υ. επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στρατόπεδα που δεν χρησιμοποιούνται πλέον από τη Στρατιωτική Υπηρεσία και παραχωρούνται κατά χρήση από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, κατά παρέκκλιση υφιστάμενων διατάξεων πολεοδομικού σχεδιασμού κάθε επιπέδου».

Εάν, από την άλλη, αυτό γίνεται με βάση την υπό κύρωση Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου «Ρύθμιση θεμάτων συμβάσεων που αφορούν Κέντρα Πρώτης Υποδοχής και εγκαταστάσεων Κράτησης παράνομα διαμενόντων στη χώρα αλλοδαπών και τρόπο φύλαξης αυτών και άλλες διατάξεις», που εισήχθη στην Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης την 22/08/2012  για την Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, τότε και πάλι δεν είναι σύννομες οι ενέργειες μετατροπής του στρατοπέδου σε κέντρο μεταναστών γιατί απλούστατα δεν έχει ακόμα κυρωθεί η Πράξη ΝομοθετικούΠεριεχομένου.

Πέρα από τις πολιτικές διαφωνίες που μπορεί να έχει κανείς και τις οποίες η Κίνηση Πολιτών έχει δημόσια καταθέσει, δημιουργείται εύλογα το ερώτημα για την νομιμότητα της όλης διαδικασίας, γεγονός που και άλλοι φορείς έχουν θέσει, με αποτέλεσμα ο Δικηγορικός Σύλλογος Κορίνθου να συγκροτήσει ειδική επιτροπή για να εξετάσει το θέμα και να προσφύγει στην δικαιοσύνη.

Οι εξελίξεις αυτές θέτουν όμως και ένα ακόμα ζήτημα που απασχολεί έντονα την τοπική κοινωνία. Σύμφωνα με δημοσιεύματα τοπικών ιστολογίων αλλά και πληροφορίες στην πόλη, δυο τοπικοί μεγαλοοφειλέτες του δημοσίου και της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν αναλάβει το κέτερινγκ των μεταναστών σε καθημερινή βάση.

Σύμφωνα με δηλώσεις του πρώην υπουργού Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη Λευτέρη Οικονόμου, πριν το καλοκαίρι, “όπου θα δημιουργηθούν τα κέντρα κράτησης, η τοπική οικονομία θα τονωθεί κατά 600.000 ευρώ κάθε μήνα δεδομένου ότι το κόστος συντήρησης ανά κρατούμενο είναι περίπου 20 ευρώ ημερησίως”. Με άλλα λόγια, ετήσιο κόστος λειτουργίας περίπου 7,5 εκατ. ευρώ για τουλάχιστον 1000 κρατούμενους ανά στρατόπεδο, χωρίς να συμπεριλάβουμε το άλλο δυναμικό φύλαξης και το κόστος αυτού.

Με δεδομένο ότι, σύμφωνα με την παρ. 10 του άρθρου 8 του νόμου 3907/26-1-2011 «Η οικονομική διαχείριση της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής ασκείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες της και οι δαπάνες πραγματοποιούνται, ελέγχονται, εκκαθαρίζονται και εντέλλονται σύμφωνα με τις διατάξεις περί δημοσίου λογιστικού» ενώ από την άλλη δεν έχει κυρωθεί ακόμα  η «Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ‘Ρύθμιση θεμάτων συμβάσεων που αφορούν Κέντρα Πρώτης Υποδοχής και εγκαταστάσεων Κράτησης παράνομα διαμενόντων στη χώρα αλλοδαπών και τρόπο φύλαξης αυτών’ και άλλες διατάξεις»,

ερωτάται το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη, αλλά και η Διοίκηση της Αστυνομίας του νομού: μέσα από ποιες διαδικασίες έγιναν οι αναθέσεις χωρίς διαγωνισμό για την σίτιση και μάλιστα σε οφειλέτες του δημοσίου;