Τα του Δήμου στον δήμο των πολιτών

 

 

 

Οι προοπτικές και η έγκριση των πολιτών, βασικοί παράγοντες για την επιτυχία

κάθε Προγράμματος

 

Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει θητεία δημοτικής αρχής και δημάρχου που να χαρακτηρίζεται επιτυχημένη, αν δεν έχει γίνει κάποιο έργο, κάποια κατασκευή, στην περιοχή του δήμου. Μικρή ή μεγάλη, καλή ή κακή, μία ή πολλές, δεν έχει σημασία. Η κάθε δημοτική αρχή, σε παγκόσμια κλίμακα, κρίνεται και σε μεγάλο βαθμό επιβραβεύεται (ή όχι) από τα έργα που έχει κάνει.

Ο κάθε δήμος με την κατασκευή των έργων στην περιοχή του δύο στόχους εξυπηρετεί. Αφ’ ενός μεν την δημόσια επένδυση και τα εξ αυτής οφέλη (απασχόληση – κίνηση κεφαλαίων κλπ), αφ’ ετέρου και κυριότερα την πολεοδομική αναβάθμιση και την εξ αυτής απορρέουσα αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων.

 

Με βάση την ισχύουσα στην χώρα μας νομοθεσία οι δήμοι και ο δήμος Κορινθίων, παρουσιάζουν για κάθε έτος το Τεχνικό τους Πρόγραμμα. Το πρόγραμμα αναφέρει και τα συνεχιζόμενα από προηγούμενες χρονιές έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη και τα έργα που σχεδιάζονται να γίνουν στο άμεσο προσεχές χρονικό διάστημα.

Για το απώτερο χρονικό διάστημα και με ορίζοντα διετίας συντάσσεται το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα με δράσεις όπως : Φυσικό και οικιστικό περιβάλλον , Αστικές αναπλάσεις, Πολεοδομικός σχεδιασμός και οργάνωση του χώρου, Αποκαταστάσεις και αναπλάσεις γειτονιών και τοπικών διαμερισμάτων, Προώθηση θεμάτων χωροταξικού – πολεοδομικού σχεδιασμού και  Επεκτάσεων , Ρυθμίσεις στην κυκλοφορία και στη στάθμευση, Περιβαλλοντική Συνείδηση, Ανάδειξη φυσικής κληρονομιάς, Αστικό  Πράσινο, Αξιοποίηση περιοχών φυσικού κάλλους, κλπ.

Στο Επιχειρησιακό δηλαδή Πρόγραμμα μιλάμε για τον σχεδιασμό της ανάπτυξης του τόπου, για τους τρόπους που αυτός θα υλοποιηθεί, τα οικονομικά μέσα, τις στρατηγικές και τους στόχους που θα τεθούν. Περιέχει δηλαδή το σύνολο των σχεδιασμών  που κομματιαστά υλοποιούνται με το ανά έτος Τεχνικό Πρόγραμμα. Τόσο το Τεχνικό όσο και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα μιλούν για θέματα που αφορούν όλους μας. Θέματα της γειτονιάς μας, του χωριού μας, της πόλης και του δήμου μας. Θέματα και σχεδιασμοί δηλαδή, με μεγάλη σημασία για το δικό μας αύριο.

 

Με την παρουσίαση τους όμως στο δημοτικό συμβούλιο και με μια απλή ανάγνωση των λεπτομερειών είναι φανερό ότι η δημοτική μας αρχή  δεν έχει διερευνήσει με σοβαρότητα προτάσεις σχεδιασμούς αλλά και έργα συνοδευόμενα με δράσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμους δρόμους ανάπτυξης, να «χτίσουν» δηλαδή μια ταυτότητα αναπτυξιακή για το Δήμο (πχ. τρόπους προσέλκυσης τουριστών μέσω έργων και δράσεων). Σε ένα σοβαρά μελετημένο Επιχειρησιακό, αυτά θα έπρεπε να σχηματοποιούνται και σε φυσική συνέχεια να εντάσσονται έργα στο τεχνικό.

Τέτοιος προβληματισμός, τέτοια κατεύθυνση στα δικά μας προγράμματα, απλά, δεν υπάρχει !

 

Ένα άλλο ερώτημα με τους υπάρχοντες στα προγράμματα σχεδιασμούς και  παρεμβάσεις είναι : ΠΟΙΟΣ – πέραν των (ειδικευμένων) σχεδιαστών - τις ξέρει;

Ποιος, για παράδειγμα στο Σοφικό, τον Κόρφο, το Κατακάλι, το Γαλατάκι, το Χιλιομόδι, τον Άσσο κλπ γνωρίζει πως θα γίνουν παρεμβάσεις στην πλατεία τους πχ ή στον παραλιακό τους δρόμο; Ποιος έχει εικόνα αυτών των παρεμβάσεων, του πως θα είναι δηλαδή τελικά ο χώρος, … μετά.

 

Και το πρόβλημα δεν είναι αν οι παρεμβάσεις  αυτές είναι καλές ή κακές. Δεν είναι αν θα βρεθούν τελικά τα χρήματα για την πραγματοποίηση τους. Δεν είναι καν αν στην παρούσα οικονομική συγκυρία είναι θεμιτό το να γίνουν τόσα και τέτοια έργα. Είναι ότι όλα αυτά σχεδιάζονται συστηματικά εν κρυπτώ, παρουσιάζονται  ξαφνικά και ζητείται (μέσα σε μια συνεδρία) το πέρασμα τους από το δημοτικό συμβούλιο για έγκριση !

 

Από την δημοτική μας αρχή, δεν ζητείται η γνώμη κανενός, ούτε δημοτικού συμβούλου, ούτε δημοτικής παράταξης, ούτε φορέα, ούτε δημότη για μία παρατήρηση, μία συμπλήρωση, μία διαφορετική ίσως γνώμη, πριν την έγκριση και δρομολόγηση τετελεσμένων πλέον σχεδίων. Άγνωστο γιατί!

 

Όμως, ο κάθε σχεδιασμός, η κάθε παρέμβαση, η κάθε καλόπιστη χωρίς αντίρρηση προσπάθεια για αναβάθμιση της ποιότητας ζωής μας έχει σαν στόχο τον απλό δημότη. Αυτός, οι γείτονες του, η τοπική τους κοινωνία είναι που θα πρέπει να εγκρίνουν ή όχι, να τροποποιήσουν ή όχι, τους όποιους σχεδιασμούς.

 

Κάθε ανάπλαση, κάθε έργο, κάθε σχεδιασμός, πέραν του ότι θα πρέπει, πρώτα και βασικά, να εντάσσεται σε βάση και προοπτική ανάπτυξης, θα πρέπει στην συνέχεια να τίθεται σε γνώση και σε δημόσιο διάλογο, πραγματική – αληθινή διαβούλευση, πριν περάσει για έγκριση από το δημοτικό συμβούλιο, ώστε να έχει και την ευρύτητα της αποδοχής που απαιτείται για τέτοιου είδους παρεμβάσεις.   

Σε μια εποχή όπου η αναπτυξιακή προοπτική είναι η μεγάλη ανάγκη, η διαφάνεια είναι ζητούμενο και η συμμετοχή της κοινωνίας αναγκαία σε μία κοινή προσπάθεια για το καλύτερο, η δημοτική μας αρχή πρέπει – οφείλει να ακολουθήσει αυτό τον δρόμο.

 

Βασίλης Αυλωνίτης