Ποσειδωνία: «Στην άκρη της πόλης»

«Στην άκρη της πόλης» οι νύχτες είναι δύσκολες, οι άνθρωποι άγνωστοι, οι σκιές επικίνδυνες, οι δρόμοι αδιάβατοι, τα αυτοκίνητα οδοστρωτήρες της μνήμης. «Στην άκρη της πόλης» οι μέρες είναι ακόμα πιο δύσκολες, οι δρόμοι επικίνδυνοι, η θάλασσα βρώμικη και πλαστική, η εγκατάλειψη γεύση πικρή και μήτρα οργής για τα χρόνια που πέρασαν και τις ευκαιρίες που χάθηκαν.

Η Ποσειδωνία στέκεται «στην άκρη της πόλης». Εκεί χτίζεται χρόνια τώρα η περιθωριοποίηση, η περιθωριοποίηση των παλαιών κατοίκων της, η εξόντωση της ταυτότητας.

Αδύναμοι να αντιδράσουν στις αδηφάγες δυνάμεις του οικονομικού πλούτου και της συλλογικής αδιαφορίας «γρονθοκοπούνται» μέχρι την τελική πτώση τους.

Εκτός Σχεδίου, χωρίς δρόμους, χωρίς πεζοδρόμια, χωρίς φωτισμό, χωρίς καθαριότητα, χωρίς κοινωνικές υποδομές, της διώχνουν τα παιδιά της και της «σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν».

Η Ποσειδωνία, συμβολικά και ουσιαστικά, “εκτός σχεδίου”, συνθλίβεται ανάμεσα στη χρόνια συνειδητή ή και ασυνείδητη αδιαφορία των τοπικών αρχών και στην επεκτατική διάθεση ενός απαίδευτου και αδιάφορου για την τύχη της «νεοπλουτισμού».

Μια διπλή κοινωνία «στην άκρη της πόλης».



Χ. Κασίμης