Η Πάροδος κι η επίθεση των πουλιών
Σάββατο 29 Αυγούστου 1959
Αριστοφάνης - 'Ορνιθες-Μάνος Χατζιδάκης- Θέατρο Τέχνης-Κάρολος Κουν-Γιάννης Τσαρούχης-Ραλλού Μάνου- Ηρώδειο
Τέτοια αναταραχή δεν προκάλεσε καμία παράσταση στην Ελλάδα.
Το κοινό αποδοκιμάζει την παράσταση και το τότε Υπουργείο Προεδρίας την απαγορεύει .
Για «καλλιτεχνικόν σκάνδαλον εις το Ηρώδειο» έγραφε την επομένη η «Καθημερινή». «Βεβήλωσις» σιγοντάριζε στο πρωτοσέλιδό της η «Βραδυνή», ενώ ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών από νωρίς το πρωί της Κυριακής μετέδιδε την είδηση που συνέβαλε στο να γίνει εκείνη η παράσταση μύθος: «Ανακοινούται από το υπουργείον Προεδρίας της Κυβερνήσεως ότι κατ’ εντολήν του κ. Κωνσταντίνου Τσάτσου ματαιούται η δευτέρα παράστασις των “Ορνίθων” του Αριστοφάνους, η οποία επρόκειτο να δοθεί σήμερον Κυριακή και ώραν 20.30… Το χθες εμφανισθέν έργον ατελέστατα προπαρασκευασμένον απετέλεσε παραμόρφωσιν του πνεύματος του κλασικού κειμένου, ωρισμέναι δε σκηναί αυτού παρουσιάσθησαν κατά τρόπον προσβάλλοντα το θρησκευτικόν αίσθημα του λαού…».
Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος γράφει για «απόπειρα κουμμουνιστικοποιήσεως του Αριστοφάνους», ενώ η «Επιθεώρηση Τέχνης» για σατραπική επέμβαση.
Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος γράφει για «απόπειρα κουμμουνιστικοποιήσεως του Αριστοφάνους», ενώ η «Επιθεώρηση Τέχνης» για σατραπική επέμβαση.
Εκείνη η ιστορική παράσταση με ένα φρεσκάρισμα φυσικά επιστρέφει και πάλι στο Ηρώδειο στις 20 και 21 Ιουλίου 1960 Οι 'Ορνιθες παίρνουν την οριστική τους μορφή.
Ακόμη όμως και για εκείνη την εποχή, η λογοκρισία και ο θόρυβος λειτούργησαν ως η καλύτερη διαφήμιση για το μέλλον της.
Το 1964 σκηνοθετούνται από τον Μωρίς Μπεζάρ και παρουσιάζονται στην Όπερα των Βρυξελλών.
Το 1965 το Θέατρο Τέχνης παίρνει το α' βραβείο στο Φεστιβάλ των Εθνών για τις Όρνιθες.
Η Νεφελοκοκκυγία είναι η πόλη που ο Πεισθέταιρος προτρέπει τα πουλιά κτίσουν μεταξύ γής και ουρανού στοχεύοντας να είναι μεσολαβητές μεταξύ των θεών και τών ανθρώπων.
Θα ήταν ο τόπος όπου θα μπορούσε , ο απογοητευμένος από την πόλη των Αθηνών Πεισθέταιρος , να ζήσει ήσυχα πλούσια και ειρηνικά.
«Η παράσταση έμεινε ιστορική για τους εξής λόγους: Κατ’ αρχάς ήταν μια συγκυρία πραγμάτων. Τάραξε τα λιμνάζοντα νερά ως προς το αρχαίο δράμα όπως έκανε και με το σύγχρονο θέατρο ο δημιουργός της. …Ο Κουν έδωσε άλλη χροιά και φόρμα, εντελώς αντίθετη με την ακαδημαϊκή νοοτροπία του Εθνικού» είπε το 1997 ο Γ. Λαζάνης που επιχείρησε την αναβίωσή της μαζέ με τον Μ.Κουγιουμτζή
Η θρυλική παράσταση που ενθουσίασε αλλά και σόκαρε ανέβηκε πάλι τον Ιουλίο 2008 στο Ηρώδειο, σε επιμέλεια των Διαγόρα Χρονόπουλου, Χ.Καπελώνη, Θ. Γράμψα.
Πάντα επίκαιροι οι Όρνιθες , τόπος του μύθου η Νεφελοκοκκυγία.
1 σχόλιο:
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω την παράσταση αυτή στο Ηρώδειο αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας. Νομίζω ήταν Σεπτέμβρης του '74. Η σύλληψη του Αριστοφάνη εκπληκτική. Τα πουλιά παίρνουν την εξουσία για χάρη 2 Αθηναίων, που τα πείθουν πως, αφού τα πουλιά μεσολαβούν μεταξύ ουρανου και γης, μπορούν να κόψουν την επικοινωνία της εξουσίας των θεών και των ανθρώπων και να γίνουν τα ίδια θεοί.
Οι ομοιότητες με το σήμερα είναι ανατριχιαστικές....
Ευ. Σπινθάκης
Δημοσίευση σχολίου